Novinari i predstavnici novinarskih udruženja ocijenili su danas da je presuda četvorici nekadašnjih pripadnika Državne bezbednosti za ubistvo novinara Slavka Ćuruviju pomak, ali da se ne zna ko je nalogodavac tog ubistva, zbog čega su izrazili sumnju da će to doprineti rasvetljavanju ubistava drugih novinara, javlja Anadolu Agency (AA).
Sudsko vijeće Specijalnog suda osudilo je četvoricu nekadašnjih pripadnika Državne bezbjednosti (DB), na ukupno 100 godina zatvora za ubistvo novinara Slavka Ćuruvije. Sud je utvrdio i da je neposredni izvršilac ubistva nepoznato lice.
Tadašnji šef Državne bezbjednosti Radomir Marković i tadašnji šef beogradskog centra DB-a Milan Radonjić osuđeni su na po 30 godina zatvora. Pripadnik rezervnog sastava DB-a Miroslav Kurak i operativac DB-a Ratko Romić osuđeni su na po 20 godina zatvora većinom glasova Sudskog veća.
Novinar i nekadašnji predsednik Nezavisnog udruženja novinara Srbije (NUNS) Vukašin Obradović kazao je da zavisi sa koje strane se gleda presuda, da li sa strane da je izrečena kazna mogla da bude maksimalna ili da je mogla da bude i manja, kao i da za srpsko društvo ne bi bilo iznenađujuće i da je bila oslobađajuća.
“Za mene lično ono što je veoma važno i gde su moja očekivanja najviše izneverena je činjenica da jesu kažnjene ubice i nalogodavac ne glavni, ali ipak nalogodavac, ali da samo suđenje i ovih 20 godina nismo iskoristili da otkrijemo mehanizam koji je doveo do te situacije da u državi neko može da kaže ubijte novinara i da se to sprovede u delo”, kazao je novinarima ispred Specijalnog suda nakon izricanja presude za ubistvo Ćuruvije.
On je izrazio nadu da će današnja presuda biti motiv da se istraga o ubijenim novinarima Milanu Pantiću i Dadi Vujasinović pokrene, ali uz konstataciju da ipak ne vjeruje da će se to desiti.
Predsjednik Udruženja novinara Srbije (UNS) Vladimir Radomirović ocijenio je da je danas veliki dan za srpsko pravosuđe i novinarstvo, ali da to nije kraj.
“Važno je da sada državni organi pronađu to nepoznato lice koje je direktni počinilac ubistva, kao i nalogodavci. Bez toga, mi nećemo imati potpunu pravdu za Slavka Ćuruviju”, rekao je Radomirović.
On je ocijenio i da je jako bitno da država privede pravdi Kuraka koji je u bekstvu, ali dodao i da država ne radi ništa aktivno da ga pronađe i da ga dovede u Srbiju da odleži kaznu, za koju se nada da će biti potvrđena drugostepenom presudom.
Predsjednik Komisije za istragu ubistva novinara Veran Matić ukazao je na važnost činjenice da poslije 20 godina obilježavanje Ćuruvijinog ubistva neće biti dočekano pozivajući na istragu i sudsku odluku.
“Ovo je važna poruka i za nekažnjivost ubistava novinara. Kao što znamo, u 90 odsto slučajeva ne reše se ubistva. Mi smo napravili nekakav iskorak”, naveo je Matić.
Advokat Slobodan Ružić, punomoćnik porodice Slavka Ćuruvije, ocenio je da je očigledno da je sud smatrao da nije imao dovoljno dokaza za to da je Miroslav Kurak pucao na novinara Ćuruviju i da je zbog toga promenio izreku optužnice, po kojoj je taj operativac Državne bezbednosti označen kao neposredni izvršilac ubistva.
“Promenjena je uloga Miroslava Kuraka. On je označen kao jedan od saizvršilaca, ali više ne kao lice koje je pucalo u Slavka Ćuruviju. Pošto je Ćuruvija nesporno ubijen iz vatrenog oružja, naravno da je moralo biti uvedeno nepoznato lice”, rekao je Ružić.
Advokatica Milana Radonjića i Ratka Romića, advokat Zora Dobričanin – Nikodinović najavila je žalbu na današnju presudu, ocenivši da i dalje nije poznato je ubio Ćuruviju.
“Sudija jednostavno nije mogla da obrazloži zašto je ove ljude osudila”, kazala je Dobričanin – Nikodinović.
Romiću i Radonjiću u kaznu se uračunava vrijeme koje su proveli u pritvoru i kućnom pritvoru.
Marković je osuđen zbog podstrekivanja na teško ubistvo, a Radonjić, Romić i Kurak za teško ubistvo u saizvršilaštvu.
Marković već u zatvoru služi kaznu od 40 godina zbog četvorostrukog ubistva na Ibarskoj magistrali, a Kurak je u bjekstvu i za njim je raspisana međunarodna poternica.
Ćuruvija je ubijen 11. aprila 1999. godine u dvorištu ispred ulaza u zgradu, gdje su bile prostorije marketing službe “Dnevnog telegrafa”.
Presuda je izrečena 20 godina od ubistva i to je prva presuda za ubistvo novinara. Ona je prvostepena i na nju postoji pravo žalbe Apelacionom sudu.