“Postoje dokazi da Rusija podržava separatistički pokret bosanskih Srba na čelu sa Miloradom Dodikom. Ruska podrška separatističkom pokretu motivisana je željom da spriječi ulazak BiH u NATO i Evropsku uniju. Tenzije u Bosni i Hercegovini dodatno podstiču odnosi između državnih institucija i entiteta Federacija Bosne i Hercegovine na jednoj strani, dok je na drugoj strani većinsko srpski entitet Republika Srpska. Vodeće partije bosanskih Srba protive se članstvu u NATO i njihovo pruža Rusiji priliku da destabilizuje BiH” – navedeno je, između ostalog, u izvještaju američkog ministarstva, u koji uvid ima i Radio Slobodna Evropa.
Taj dokument sadrži, naime, analizu odnosa Rusije sa Srbijom, Kosovom, Bosnom i Hercegovinom te Sjevernom Makedonijom, a kao najpopustljivije okruženje za ruski uticaj u ovom regionu označava – Srbiju. Za tu zemlju, u opširnoj analizi između opstalog navodi da su prije dolaska na vlast Srpske napredne stranke na čelu sa predsednikom Aleksandrom Vučićem 2012. godine, bilateralne veze Srbije i Rusije u vojnoj oblasti bile na znatno nižem nivou.
Kako prenosi Radio Slobodna Evropa, u izvještaju je također navedeno da Kosovo ne sarađuje s Rusijom u bezbjednosnim pitanjima, kao i da „inicijativa Kosova da razvije održiv vojni sistem i želja da potpiše akcioni plan za članstvo u NATO savezu (MAP) ograničava mogućnost Rusije da se miješa u unutrašnja pitanja Kosova”.
Za Sjevernu Makedoniju, američko ministarstvo odbrane navodi da je njena politika primarno vođena članstvom u NATO savezu, što je ojačalo otpor prema ruskom miješanju.
U globalu, Rusija je odlučna da na zapadnom Balkanu odbije uticaj Evropske unije i Sjedinjenih Država te umanji uticaj NATO-a, navodi američki izveštaj, prema Radiju Slobodna Evropa.
U težištu ruske strategije na području zapadnog Balkana je da javno mnjenje okrene protiv euroatlantskih integracija. U tom cilju, Rusija se koristi alatima kao što su ekonomska pomoć, diplomatska podršku, energetska zavisnost i „usmjerene komunikacijske kampanje i kampanje dezinformisanja”, navedeno je također uz zaključak da “SAD i Evropska unija ne mogu sebi priuštiti ambivalentnost na zapadnom Balkanu jer takav pristup otvara vrata ruskom malignom uticaju”.