Njemačka vlada je još prije dvije godine htjela da Evropskoj uniji da novi podsticaj, navodi DW i napominje da koalicioni ugovor između demohrišćana Angele Merkel i socijaldemokrata nosi naziv “Novi plan za Evropu”.
Jedan od autora tog teksta je tadašnji predsjednik SPD i bivši predsjednik Evropskog parlamenta Martin Šulc.
Bilo je to vrijeme tada svježih Makronovih vizija Evrope i mladih sa zastavama EU na njemačkim ulicama, dodaje se u tekstu pod naslovom “Novi zamah njemačke politike u okviru EU”.
Njemačka vlada ocjenjuje da je tokom prve dvije godine mandata bila uspješna, ali opozicija to drugačije doživljava.
Predstavnica Zelenih zadužena za evropska pitanja Franciska Brantner upotrebila je riječ “žalosno” opisujući djelovanje Njemačke u Evropskoj uniji.
“Trenutno svi gledaju u Njemačku i čekaju impulse”, rekla je Brantnerova za DW.
Njemačka vlada očigledno tek priprema velike korake na polju evropske politike.
Dio dvogodišnjeg bilansa rada vladajuće njemačke koalicije koji se odnosi na evropsku politiku nosi naslov “Šta još namjeravamo”, a završava rečenicom: “Njemačka vlada će u ljeto 2020. preuzeti predsjedavanje Savjetu Evropske unije i sopstvenim inicijativama podsticaće dalji razvoj EU”.
To je, između ostalog najavio i ministar spoljnih poslova Hajko Mas, koji je poručio da će se Berlin zauzeti za “jaku i suverenu Evropu”.
A da bi EU postala jača i važnija na svjetskoj pozornici, Mas se zalaže za formiranje “Evropskog savjeta bezbjednosti” koji bi imao za cilj bolju koordinaciju na spoljnom i unutrašnjepolitickom planu. U tom savjetu bi, prema Masu, svoje mjesto, uprkos Bregzitu, mogli da nađu i Britanci.
Tokom njemačkog predsjedavanja biće održana dva velika spoljnopoliticka samita, EU-Kina i EU-Afrika.
Samit EU-Kina u Lajpcigu očekuje se s napetošću jer je, kako navodi DW, u pitanju prvi susret na tako visokom nivou koji pada u trenutku kada je mnogo otvorenih pitanja.
To se prije svega odnosi na izgradnju 5G-mreže i pitanja smije li kineski komunikacioni gigant Huavej da učestvuje u tom projektu.
Druga neugodna tema samita su eventualno neredi u Hong Kongu, kao i odnos vlasti u Pekingu prema manjini Ujgurima.
Drugi važan samit tokom njemačkog predsjedavanja trebalo bi da zbliži Afriku i EU. Demohrišćanski političar Ginter Krihbaum smatra da je EU to decenijama zapostavljala.
Sada bi trebalo intenzivirati odnose jer se, kako kaže Krihbaum, ne može očekivati da drugi, poput SAD, rješavaju probleme koji su pred vratima EU.
I Krihbaum i Brantner su složni u ocjeni da bi njemačko predsjedavanje EU moglo da unese novi zamah i oduševljenje Evropskom unijom.
Ipak, kako se konstatuje, Njemačka sama tu ne može da pokrene mnogo – ona zavisi od jedinstva unutar Unije.